Aroma e jetës sime #24

 

  Aroma e jetës sime

                                                                                                      (scroll down for English)

                                                                         

Pa u zgjuar mirë, me sytë ende gjysmë të mbyllur, më erdhi një buzëqeshje e butë kur hundët u ngacmuan nga aroma e gatimit të mamasë. Kjo aromë më ngjante si përqafimi i saj. Kësaj here nuk bëra zë, edhe se nuk më pëlqente të hynin shumë aroma në dhomën time. Nuk kaluan, veç pak minuta kur me zërin e saj të butë, por të vendosur ajo u afrua në derën time duke thënë që të zgjohesha e të mos humbja ditën duke fjetur gjatë.

Por doja të rrija në dhomë ato çaste, sepse isha rrethuar nga aroma të ndryshme që po i ndjeja me gjithë shpirtin: aroma e kafesë që babai përgatiste herët në mëngjes, aroma e luleve që gjyshi i spërkaste me kujdes në oborr.

Në cepin e hapur të perdes sime, shihja gjyshen, që herë pas here qortonte gjyshin për ndonjë veprim të pakujdesshëm. Nuk po ngopesha duke shijuar ato momente.

Në sallon, me të shkëmbyer një shikim, pa uruar ende mirëmëngjesin, iu drejtova vëllait me shaka: “Parfumi yt e mbushi gjithë gjithë shtëpinë!” Ai u përgjigj duke thënë se parfumet tona dallonin ca.  Babai, me zërin e tij të ngrohtë por serioz, i kujtoi vëllait të mos vonohej nga ora që kish caktuar. Më pas, ai na përshëndeti dhe shkujdesur doli nga shtëpia.

Sot gjithçka më dukej si magji. Çdo aromë, çdo tingull, çdo detaj i vogël, ishte një kujtesë e çmuar se sa e vlefshme dhe e bukur është familja. Sot, më shumë se kurrë, kuptova sa e rëndësishme është të ndiesh këto aroma me gjithë shpirt dhe të çmosh çdo moment pranë njerëzve që do.

 

  The Aromas of my Life

                                                                                                    

                                                                         

As I woke up, my eyes still half closed, a gentle smile came to my face when my nose was teased by the smell of Mom's cooking. That scent felt like her embrace. This time, I didn’t say anything, even though I usually don’t like strong aromas entering my room. Just a few minutes passed when, with her soft yet firm voice, she came to my door and told me to get up, not to waste the day sleeping in.

But I wanted to stay in my room a little longer, because I was surrounded by familiar scents that filled me with life: the aroma of the coffee Dad made early in the morning, the scent of the flowers Grandpa was carefully watering in the yard.

Through the corner of my curtain, slightly pulled open, I could see Grandma, who from time to time scolded Grandpa for some careless act. I couldn’t get enough of savoring those moments.

In the living room, without even saying good morning yet, I turned to my brother and joked: “Your cologne has filled the whole house!” He replied, saying that our perfumes were clearly very different. Dad, with his warm but serious voice, reminded my brother not to be late for the time he had set. Then, without much fuss, he said goodbye and left the house.

Today, everything felt like magic. Every scent, every sound, every small detail was a precious reminder of how valuable and beautiful family is. Today, more than ever, I realized how important it is to feel these scents with your whole soul and to treasure every moment spent with the people you love.